Η Omega και το βρετανικό Υπουργείο Άμυνας (MoD) έχουν συνεργαστεί για
πολλές δεκαετίες και δημιούργησαν μερικά από τα πιο όμορφα στρατιωτικά
ρολόγια, όπως το Omega ‘Dirty Dozen’ W.W.W..
Βέβαια η συνεργασία μεταξύ της ελβετικής εταιρίας και της βρετανικής κυβέρνησης δε σταμάτησε με το τέλος του Β 'Παγκόσμιου Πολέμου και το 1953 παρουσιάστηκε ο διάδοχος του «Dirty Dozen», ειδικά για τη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία (RAF). Το ρολόι ονομάστηκε Omega RAF 2777-1 Military 6B/542 ‘Thin Arrow’, έμεινε στην παραγωγή για ένα μόλις χρόνο, φτιάχτηκαν μόλις 5900 τεμάχια και δόθηκε σε πιλότους και αξιωματικούς. Με τόσο μικρή παραγωγή ίσως η ιστορία του να περνούσε στα ψιλά αν δεν είχε δυο χαρακτηριστικά. Ήταν πιστοποιημένο χρονόμετρο, το 1953, παρακαλώ και είχε αντιμαγνητική θωράκιση. Μία εσωτερική κάσα από μαλακό σίδερο προστάτευε τη μηχανή από το μαγνητισμό που δημιουργούσαν τα όργανα του αεροσκάφους καταστρέφοντας τη λειτουργία του κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων. Δηλαδή το θεωρητικά πρώτο ρολόι με αντιμαγνητική προστασία, το Rolex Oyster Perpetual Milgauss, ref. 6451 παρουσιάστηκε τρία χρόνια αργότερα, το 1956. Ακόμα και το Rolex Ref. 6543, που επίσης ήταν αντιμαγνητικό και φτιάχτηκε το 1954, σε μόλις 88 ως 200 αντίτυπα ήταν μεταγενέστερο του ‘Thin Arrow’ .
Το 2777-1 έχει μεγαλύτερη κάσα, 37mm, από τα προηγούμενα στρατιωτικά ρολόγια της Omega (της δεκαετίας του 1940), και αρχικά είχε επίστρωση ραδιενεργού Radium στο καντράν του. Αργότερα τα ρολόγια ανακλήθηκαν, το Radium αντικαταστάθηκε με Tritium (και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προστέθηκε το γράμμα «T» μέσα σε κύκλο κάτω από το Omega) και κατά την νέα επίστρωση το λεπτό βέλος έγινε παχουλό και το παρατσούκλι άλλαξε σε «Fat Arrow».
Βέβαια η συνεργασία μεταξύ της ελβετικής εταιρίας και της βρετανικής κυβέρνησης δε σταμάτησε με το τέλος του Β 'Παγκόσμιου Πολέμου και το 1953 παρουσιάστηκε ο διάδοχος του «Dirty Dozen», ειδικά για τη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία (RAF). Το ρολόι ονομάστηκε Omega RAF 2777-1 Military 6B/542 ‘Thin Arrow’, έμεινε στην παραγωγή για ένα μόλις χρόνο, φτιάχτηκαν μόλις 5900 τεμάχια και δόθηκε σε πιλότους και αξιωματικούς. Με τόσο μικρή παραγωγή ίσως η ιστορία του να περνούσε στα ψιλά αν δεν είχε δυο χαρακτηριστικά. Ήταν πιστοποιημένο χρονόμετρο, το 1953, παρακαλώ και είχε αντιμαγνητική θωράκιση. Μία εσωτερική κάσα από μαλακό σίδερο προστάτευε τη μηχανή από το μαγνητισμό που δημιουργούσαν τα όργανα του αεροσκάφους καταστρέφοντας τη λειτουργία του κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων. Δηλαδή το θεωρητικά πρώτο ρολόι με αντιμαγνητική προστασία, το Rolex Oyster Perpetual Milgauss, ref. 6451 παρουσιάστηκε τρία χρόνια αργότερα, το 1956. Ακόμα και το Rolex Ref. 6543, που επίσης ήταν αντιμαγνητικό και φτιάχτηκε το 1954, σε μόλις 88 ως 200 αντίτυπα ήταν μεταγενέστερο του ‘Thin Arrow’ .
Το 2777-1 έχει μεγαλύτερη κάσα, 37mm, από τα προηγούμενα στρατιωτικά ρολόγια της Omega (της δεκαετίας του 1940), και αρχικά είχε επίστρωση ραδιενεργού Radium στο καντράν του. Αργότερα τα ρολόγια ανακλήθηκαν, το Radium αντικαταστάθηκε με Tritium (και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προστέθηκε το γράμμα «T» μέσα σε κύκλο κάτω από το Omega) και κατά την νέα επίστρωση το λεπτό βέλος έγινε παχουλό και το παρατσούκλι άλλαξε σε «Fat Arrow».
