Jaeger-LeCoultre - Master Ultra Thin Kingsman Knife Watch

Η Jaeger-LeCoultre (JLC) συνεργάστηκε με τον διαδικτυακό προμηθευτή ανδρικών ενδυμάτων, Mr Porter, για να δημιουργήσει ένα ρολόι χειρός για την επερχόμενη ταινία κατασκοπείας The King's Man.

 Τα γεγονότα της ταινίας αναφέρονται στα χρόνια πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οπότε έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ένα ρολόι που να φαίνεται φαινομενικά σωστό σε σχέση με την εποχή - αλλά ταυτόχρονα να μπορεί να προσελκύσει τον σημερινό καταναλωτή. Το αποτέλεσμα είναι το Master Ultra Thin Kingsman Knife Watch, ένα λεπτό ρολόι χειρός, με πάχος 4,25 mm που εμπνέεται από ένα vintage εξαιρετικά λεπτό ρολόι τσέπης.

 LeCoultre “couteau”, ρολόι τσέπης που φοράει την cal. 145, από τα πρώτα χρόνια του εικοστού αιώνα (1900).

 Το Jaeger-LeCoultre - Master Ultra Thin Kingsman Knife Watch θα φοράει την εξαιρετικά λεπτή 849, μια μηχανή από το 1975 (εξέλιξη της 839) που δεν είχε χρησιμοποιηθεί αρκετά χρόνια από την εταιρεία.

Το ρολόι είναι χρυσό (18k pink gold) με διάμετρο 40 mm και πάχος 4.25 mm.
Η κουρδιστή Cal. 849 λειτουργεί με 21,600 beats per hour (3 Hz) και έχει 36 ώρες power reserve.
Περιορισμένη έκδοση 100 ρολογιών, το αγοράζουμε αποκλειστικά από τον Mr Porter από 20 Ιουλίου έως 6 Σεπτεμβρίου του 2020 και μετά από τις boutiques της εταιρείας στην τιμή των US$29,800.

Orient Fineness Ultramatic

Είναι η αγαπημένη μου εταιρεία. Οι λόγοι είναι πολλοί αλλά κυρίως το θράσος της να κάνει πράξη κάθε "παλαβομάρα" που σκέφτηκε (ή σκέφτηκε να αντιγράψει). Και μια από τις πιο περίεργες ιδέες της, ήταν το Orient Fineness Ultramatic με το μονό παράθυρο για ημερομηνία και ημέρα. Δείτε τις φωτογραφίες και θα δείτε τι εννοώ:

 Το βλέπεις και αναρωτιέσαι "πως στο καλό το κατάφεραν"; Πολύ απλά είναι η απάντηση. Ο δίσκος με τις ημέρες είναι τοποθετημένος πάνω από το δίσκο με τις ημερομηνίες.

 
  Όταν κυκλοφόρησε -το 1967- ήταν το ρολόι με την λεπτότερη, αυτόματη, ιαπωνική μηχανή. Η Cal. 3900/3991 είχε πάχος 3,9 mm. Για να λεπτύνει η μηχανή οι ιάπωνες μείωσαν το μέγεθος αρκετών κομματιών της αλλά και την απόσταση μεταξύ των τροχών, σε σχέση με άλλες μηχανές τους. Το αποτέλεσμα ήταν ένα ρολόι με πάχος μόλις 8 mm, και αυτό ήταν κάτι που επιθυμούσαν οι καταναλωτές την περίοδο της κυκλοφορίας του (1967 - 1974). Τότε η μόδα ζητούσε λεπτά dress ρολόγια.

 Για να κρατήσει το ύψος του ρολογιού χαμηλό η orient χρησιμοποίησε μονοκόμματη κάσα χωρίς ξεχωριστό πίσω καπάκι.

 Η μηχανή του ρολογιού είχε 35 jewels και χτυπούσε με 18000bph. Το Power reserve ήταν 38 ώρες. Δεν πρόσφερε κούρδισμα από την κορώνα ούτε hacking.

Οι διαστάσεις της ατσάλινης κάσας ήταν 36 x 37 mm.

Heuer Montreal Calibre 12 Series

Carrera, Autavia, Monaco, Silverstone. Ονόματα που βλέπουμε στους σύγχρονους καταλόγους της TAG Heuer, αλλά στην ουσία αποτελούν συνέχεια ή επανέκδοση των ρολογιών που έβγαζε η Heuer στις δεκαετίες του 1960 και του 1970.
Αυτό που δεν είχαμε δει ήταν μια νέα έκδοση του Heuer Montreal με το λευκό καντράν και τις χρωματιστές λεπτομέρειες. Η TAG Heuer, όμως, αποφάσισε να ρίξει στο blender τη σειρά Carrera, τα 160 χρόνια της ιστορίας της και το παλιό Heuer Montreal και παρουσίασε ένα πολύ όμορφο ρολόι σε περιορισμένη έκδοση, το TAG Heuer Carrera 160 Years Montreal Limited Edition.

Το νέο ρολόι θα κυκλοφορήσει σε 1860 αντίτυπα, επειδή η εταιρεία ιδρύθηκε το 1860, και θα μας απασχολήσει κάποια στιγμή, αργότερα. Για το παλιό, το ρολόι που πρωτοκυκλοφόρησε το 1972 με την Calibre 12 του 1971 μπορούμε να μιλήσουμε εδώ και τώρα.

Το πρώτο πράγμα που μου τράβηξε το ενδιαφέρον ήταν η μηχανή του. Γιατί Calibre 12 και όχι 11, που είναι πιο γνωστή για τα ρολόγια της εταιρίας εκείνη την εποχή; Ουσιαστικά η "12" ήταν μια νεώτερη έκδοση της 11, με 21,600 vph, και μεγαλύτερη αντοχή στους κραδασμούς. Σύντομα έγινε η κύρια μηχανή της σειράς. Φυσικά εκτός από την Heuer την χρησιμοποιούσαν και οι άλλες εταιρείες ειδικά όσες ήταν στο project για τη δημιουργία της, όπως η Breitling, οπότε ας "κλέψω" μια φωτογραφία της μηχανής με το όνομά της.

Το Heuer Montreal Caliber 12 ήταν στον κατάλογο Heuer για μόλις τέσσερα χρόνια πριν αντικατασταθεί από μια δεύτερη σειρά Montreal, η οποία φορούσε μηχανή της Valjoux.

 Τα ρολόγια είχαν μεγάλες κάσες -42mm- που ξεχώριζαν επειδή συνδύαζαν γυαλισμένα και βουρτσισμένα (star-burst) τμήματα. Η κορώνα ήταν αριστερά και τα κουμπιά του χρονογράφου δεξιά, κάτι που συνέβαινε με όλα τα ρολόγια που φορούσαν τις Calibre 11/ 12/ 14/ 15. Το σχήμα της κάσας ήταν αρκετά διαδεδομένο στις αρχές της δεκαετίας του 1970, με πιο γνωστές τις δημιουργίες της Omega (Flightmaster).

Η πιο γνωστή έκδοση είναι η Reference 110.503W, με το λευκό καντράν και τις Πορτοκαλί, κίτρινες, κόκκινες, μαύρες και μπλε λεπτομέρειες. Με τόσα χρώματα είναι άξιο θαυμασμού το γεγονός ότι είναι ένα πραγματικά ευανάγνωστο και λειτουργικό καντράν.

Υπήρξαν και άλλες εκδόσεις με διαφορές στο χρώμα του καντράν ή της κάσας όπως επίσης και δυο εκδόσεις που κυκλοφόρησαν μετά το 1974 - η Reference 110.503BC και η Reference 110.503NC - οι οποίες έχουν το γράμμα "C" σαν τελευταίο γράμμα στον κωδικό τους.

Reference 110.503B

 Reference 110.505CH

 Reference 110.503N

 Reference 110.503BC

Reference 110.503NC

 

Το τελευταίο Montreal Calibre 12 ήταν η έκδοση PVD. Πολύ όμορφο αλλά ευάλωτο σε γρατζουνιές ή ρωγμές, κάτι που ήταν πρόβλημα για τα PVD ρολόγια της δεκαετίας του 1970.

 Οι πληροφορίες και οι εικόνες προέρχονται από το calibre11.com

Citizen Diamond Flake

Citizen και Seiko. Έχω την εντύπωση ότι έχουν δώσει μάχες για τα πάντα. Και η κατασκευή του πιο λεπτού μηχανισμού είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες. Μεταξύ του 1958 και του 1962 για κάθε δημιουργία της μιας εταιρίας υπήρχε απάντηση από την άλλη.

1958—Citizen Deluxe—3.65mm
1960—Seiko Liner—3.35mm
1961—Citizen Hi-Line—3.25mm
1960—Seiko Goldfeather—2.95mm
1962—Citizen Diamond Flake—2.75mm (Τα mm αναφέρονται στο πάχος της μηχανής και όχι του ρολογιού. Οι μηχανές ήταν κουρδιστές με κεντρικά δευτερόλεπτα).

Για εμάς πιο γνωστό είναι -μάλλον- το Seiko Goldfeather αλλά ο τότε νικητής ήταν το Citizen Diamond Flake με την μηχανή 0700. Βέβαια με τα χρόνια η Citizen έδωσε μεγαλύτερο βάρος στα quartz και τα solar, και το 1969, η Seiko με την σειρά μηχανών 6800 (1.90mm) πήρε την πρωτιά, χωρίς ο αντίπαλος να δώσει συνέχεια. Για την ιστορία οι μηχανές της οικογενείας 6800 είναι οι παλαιότερες που κατασκευάζει ακόμα η Seiko.

Το Citizen Diamond Flake κυκλοφόρησε το 1962 και φορούσε τη μηχανή 0700, με τα 25 jewels. Αργότερα παρουσιάστηκε και η 0701 με 31 jewels, και οι 2700/2710 με ένδειξη ημερομηνίας. Τα ρολόγια με την 2700 ονομάστηκαν Diamond Date Flake, είναι σπανιότερα και λίγο πιο παχουλά. Η μηχανή χτυπούσε με 18,000 bph και ξεχωρίζει το μεγάλο balance wheel. Διέθετε και σύστημα προστασίας "Parashock” που ήταν απάντηση στο σύστημα “Diashock” της Seiko.

Τα Citizen Diamond Flake ήταν λεπτά. Λιγότερο από 7mm. H διάμετρος τους, όμως, ήταν 37mm, καλή διάσταση ακόμα και σήμερα. Η κάσα ήταν ατσάλινη. Ενδιαφέρον έχει και το γεγονός ότι η μηχανή έμπαινε και σε ρολόγια τσέπης. Ίδια μηχανή αλλά σε μεγαλύτερη κάσα.